In de serie BeLeef de reis van… nemen (oud-)cliënten je mee in hún persoonlijke reis! Van het allereerste begin van hun behandeling tot waar ze nu staan. Ze delen openhartig over hun eetstoornis, waarom ze hulp zochten, hoe ze de opname hebben ervaren, het Natraject en het leven daarna. Een kijkje achter de schermen van herstel, vol eerlijke verhalen, moeilijke momenten én hoopvolle stappen. Om jou te informeren, te raken én misschien zelfs te inspireren.
We starten vandaag de reeks van Roos! Zij neemt jullie de komende weken via deze blogs mee in haar reis bij BeLeef! Tijd om haar even voor te stellen.
Hoi, ik ben Roos, 18 jaar. In het dagelijks leven word ik blij van sunsets, wandelen, series kijken, waardevolle momenten met familie, gezellige tijd met vriendinnen, mezelf fysiek uitdagen tijdens het sporten, creatief bezig zijn en anderen helpen tijdens mijn vrijwillige stage in de fysiotherapie en personal training.
Ik ben iemand die houdt van verbinding met mijn omgeving, die graag in beweging is, maar ik probeer ook steeds vaker ruimte te maken voor rust en écht even tijd voor mezelf, dat gun ik mezelf steeds meer door te journallen of te lezen.
Ik begon aan de middelbare school een prestatiegerichte wereld waarin ik mezelf al snel kwijtraakte
Mijn eetstoornis begon toen ik acht jaar was, al uitte het zich pas echt rond mijn 13e à 14e. In die periode gebeurde er veel. Ik kwam voor het eerst in aanraking met het verlies van een dierbare, mijn thuissituatie was niet altijd stabiel, en ik begon aan de middelbare school een prestatiegerichte wereld waarin ik mezelf al snel kwijtraakte. Toen kwam ook de corona crisis daarbij, wat alles versterkte. Ik was extreem vermoeid, maar niemand wist precies waarom.
Ik verloor het contact met mezelf en begon te leven vanuit controle, presteren en pleasen. Alles draaide om calorieën, bewegen, goed doen voor anderen en mezelf niks gunnen. Ondanks de complimenten over mijn schoolresultaten en fysieke prestaties voelde het nooit goed genoeg. Het was alsof ik mezelf geen bestaansrecht gaf. Ik zette mezelf bij voorbaat al buiten de groep, alsof ik daar toch niet bij hoorde.
Het voelde alsof Roos stukje bij beetje verdween
De eetstoornis gaf me in het begin een gevoel van houvast, controle – een manier om mezelf ‘goed genoeg’ te voelen. Maar uiteindelijk kostte het me alles: mijn energie, spontaniteit, relaties, levenslust. Het voelde alsof Roos stukje bij beetje verdween.
In de jaren daarna ben ik op veel plekken in behandeling geweest: meerdere ambulante therapieën binnen de GGZ, dagbehandeling, diëtisten, fysiotherapie, twee opnames en begeleiding via de kinderarts. Soms hielp het tijdelijk, maar de focus lag meestal op de buitenkant, gewicht,eten en gedrag. Zodra ik volgens de hulpverlening ‘op gewicht’ was en ‘voldoende handvatten’ had gekregen, vonden ze dat ik het verder zelf moest doen. Maar niemand keek naar de diepere laag. Wat zorgde er eigenlijk voor dat ik die eetstoornis zó nodig had? Thuis viel ik daardoor telkens weer terug. Ik voelde me vaak niet begrepen en verloor langzaam de hoop op herstel.
De visie en missie spraken me direct aan: geen symptoombestrijding, maar écht kijken naar de kern
Tot ik BeLeef tegenkwam op Instagram tijdens een avondje bankhangen. De visie en missie spraken me direct aan: geen symptoombestrijding, maar écht kijken naar de kern. Dieper durven gaan, zonder oordeel, met échte erkenning en dwars door mijn masker heen. De stap om me aan te melden vond ik spannend. Gedachten als “Ben ik wel ziek genoeg?” “ Kunnen ze mij überhaupt nog helpen?” kwamen regelmatig in mij op, zeker na eerdere behandelaren die zeiden dat ik ‘uitbehandeld’ was en ‘te complex’. Ook de financiële bijdrage maakte me onzeker. Maar ergens dacht ik: Wat als dit wél het verschil kan maken? Dan wil ik het in elk geval geprobeerd hebben.
En dus besloot ik:
F*ck it! Ik kies voor mezelf wat anderen daar ook van vinden, ik kies voor Roos!
En toen meldde ik me aan…
Volgende week zondag staat deel 2 online! Roos deelt dan alles over het aanmelden, de screening en de start van haar behandeling: het Voortraject.
Bekijk hier alle blogs!
