In de serie BeLeef de reis van… nemen (oud-)cliënten je mee in hún persoonlijke reis – van het allereerste begin van hun behandeling tot waar ze nu staan. Ze delen openhartig over hun eetstoornis, waarom ze hulp zochten, hoe ze de opname hebben ervaren, het Natraject en het leven daarna. Een kijkje achter de schermen van herstel, vol eerlijke verhalen, moeilijke momenten én hoopvolle stappen. Om jou te informeren, te raken én misschien zelfs te inspireren.
We trappen deze serie af met Estelle! Zij neemt jullie de komende weken via deze blogs mee in haar reis bij BeLeef! Vorige week vertelde zij over het Natraject, vandaag vertelt ze in deze voorlopige laatste blog meer over het Reïntegratietraject waar ze nu in zit.
Inmiddels zit ik in het Reïntegratietraject. Er zijn nog steeds waardevolle onderdelen die doorlopen. Elke twee weken hebben we een online groepsavond met een ervaringsdeskundige therapeut, waarin we thema’s bespreken, in groepjes uiteen gaan en doelen stellen. Daarnaast zijn er individuele sessies, loopt systeemtherapie door en zijn er gesprekken met de casemanager. Ik ben dus niet ‘klaar’, maar ik bouw door.
In deze weken heb ik mezelf steeds meer verbaasd.
In deze weken heb ik mezelf steeds meer verbaasd. Ik ben nog vrijer gaan eten en durf steeds meer te vertrouwen op mijn eigen gevoel en keuzes. Ook als er momenten van tweestrijd zijn, heb ik geleerd niet terug te keren naar oude patronen, maar bij mezelf te blijven. Dagelijks pas ik tools toe die me hierin ondersteunen, zoals: ademhaling, creativiteit, muziek, het bewust toelaten van spanningsgolven. Alles vanuit één verlangen: in vrijheid leven.
Ik ben kort geleden twee weken in mijn ouderlijk huis geweest, toen mijn ouders op vakantie waren. Dat was uitdagend, maar gelukkig had ik in Portugal al geoefend met zelfstandig wonen, tijdens mijn verblijf in de cottages. Die ervaring hielp me enorm. Ook was mijn lieve hondenvriendinnetje Abby bij me, en kon ik terugvallen op het liefdevolle netwerk dat ik heb opgebouwd.
Juist in de moeilijkere momenten kwamen de grootste leermomenten.
Juist in de moeilijkere momenten kwamen de grootste leermomenten. Als ik spanning voelde, kon ik even stilstaan, mijn tools toepassen en mezelf afvragen: Wat wil Estelle?
Dat bracht me telkens weer terug bij mezelf. En dat maakte me sterker.
Mijn Isa power coach, gekoppeld aan BeLeef, helpt me met concrete exposures buiten mijn comfortzone en ook hoe ik de spanning daarbij kan verdragen. Ik ervaar steeds meer dat vrijheid niet komt door af te wachten, maar door het doen.

Heel af en toe steekt zo’n gedachte nog de kop op, maar dan denk ik: nee, dit wil ik niet meer.
De afgelopen weken brachten me misschien nog wel de meeste verandering. Ik liet overige restricties, verboden producten en eettijden verder los. Als ik trek voelde na het eten, luisterde ik. Want wat is “extra” als je lichaam jarenlang in een tekort heeft gezeten? Mijn lijf mag aangeven wat het nodig heeft. En dat geldt ook voor mijn mentale behoeftes. Ik durfde steeds eerlijker te luisteren naar mijn lijf. Ook al voelde het verwarrend in het begin, het werd steeds duidelijker: dit mag er zijn. Ik mag er zijn. Ik had nooit gedacht dat het zou gebeuren, maar… de eetstoornis gedachten zijn aan het afnemen. Niet plotseling, niet magisch verdwenen. Maar door er niet in mee te gaan, is het echt makkelijker geworden. En hoeveel makkelijker dingen nu ook gaan – ik werk er keihard voor. Elke dag opnieuw. Heel af en toe steekt zo’n gedachte nog de kop op, maar dan denk ik: nee, dit wil ik niet meer. En dat voel zo bevrijdend.
Lang dacht ik dat therapie vooral nodig was als mijn eetstoornis sterk was. Maar juist nu, in deze fase, merk ik hoe waardevol het is. Ik kom dichter bij mezelf dan ooit. Zelfs op systeemgebied – waarvan ik dacht dat ik alles wel wist – ontdekte ik steeds weer nieuwe puzzelstukjes. En nu… nu lijken ze steeds meer op hun plek te vallen.
Het leven gaat met vallen en opstaan. Maar juist dit heeft me krachtiger gemaakt dan ooit.
Na het rouwproces, wat altijd iets verdrietigs zal blijven, voelt het alsof ik één been in de toekomst heb gezet. Een nieuwe Estelle. Een nieuwe fase. Ja, het leven gaat met vallen en opstaan. Maar juist dit heeft me krachtiger gemaakt dan ooit. Ik weet inmiddels hoe ik met tegenslagen moet omgaan en ik wacht niet meer zo lang. Ik haal het leven steeds meer naar me toe.
Wat ik in Portugal en tijdens het natraject had aangezet, is in mijn dagelijks leven verder gaan groeien. Wat ik toen heb geleerd– van granola bakken tot het weer durven stralen, dansen, kledderen– is een onderdeel van mij gebleven. Ik ben gaan doen. Ik ben gaan genieten. Ik ben gaan delen. En ik ben steeds meer zélf invulling gaan geven aan mijn herstel.
Afgelopen week is mijn hormoonpleister verhoogd. Want ja, de eetstoornis heeft ook dit proces verstoord. De bijwerkingen maken dat ik me soms even wat minder voel, maar deze keer zie ik dat als een teken om extra goed voor mezelf te zorgen. Om rust te nemen als mijn lijf daarom vraagt. Om lief te zijn voor mezelf. Ook dit voelt weer als een stap de toekomst in, naar de vrouwelijke Estelle.
Dus ja, kom maar op met de met de toekomst en al het moois dat nog op mijn pad mag komen.
Eind december, toen ik vooruitkeek naar dit jaar, had ik van alles verwacht – behalve dit.
Dat ik nu dit zou zeggen, dat het goed gaat… dat voelt nog steeds onwerkelijk. Maar het mag er zijn. Het delen van mijn ervaring, mijn groei en de tools die ik nu heb, geeft me positieve energie. En ik hoop daarmee iets te kunnen betekenen voor anderen. Ik voel trots. Ik voel leven. Ik voel hoop. Ik voel zin. Dus ja, kom maar op met de met de toekomst en al het moois dat nog op mijn pad mag komen.
En ook ik ben niet perfect. Mijn herstel is niet perfect. Mijn leven is niet perfect. Maar wie is dat wel? Niemand. Het is niet perfect, maar het is wél echt.
Niet altijd vanzelf. Niet zonder twijfel. Niet omdat alles vlekkeloos verloopt, maar ik leef met meer ruimte, plezier, durf en vertrouwen. En dat is misschien wel het mooiste van alles.
Bedankt voor je prachtige verhalen Estelle! We zullen over een tijdje delen hoe het nu met Estelle gaat.
Bekijk hier alle blogs!